Σύμφωνα με πληροφορίες μας, απομακρύνθηκε η περίπτωση απόκτησης του Νιγηριανού Αντεσίνα από τον ΑΠΟΠ/Κινύρα. Ύστερα από δεύτερες σκέψεις μετά και τον ερχομό του Προέδρου Μιχάλη Μίτα από το εξωτερικό, αποφασίστηκε όπως δεν προχωρήσουν με την απόκτηση ενός ακόμη επιθετικού. Και αυτό αφού μετά και την απόκτηση του Αλέκου, η ομάδα έχει τέσσερις επιλογές στη γραμμή κρούσης (Ματού, Ματουσίβα, Σωτήρογλου, Αλέκου), και μπορούν να δώσουν λύσεις στην επιθετική γραμμή.
Εξάλλου, σε κανονικούς ρυθμούς προπονήσεων επανήλθε ο Γκόρα Ταλ που αναμένεται ότι θα είναι στην διάθεση του Γιώργου Πολυβίου για την εκτός έδρας αναμέτρηση με την Ανόρθωση την προσεχής Κυριακή στο «Α. Παπαδόπουλος».
ΝΙΚΗ ΕΠΙ ΑΛΚΗΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΜΕΛΙ ΓΑΛΑ!!
Πολύ θετική ήταν η επίδραση του φιλικού με τον Απόλλωνα σε ότι αφορά την ψυχολογία τόσο των ίδιων των ποδοσφαιριστών όσο και του κόσμου ενόψει του σημαντικού αγώνα με την Αλκή την Κυριακή στο Παφιακό.
Οι παίκτες έδειξαν άλλο πρόσωπο σε σχέση με την πρεμιέρα κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα του αναστροφή του άσχημου κλίματος και πλέον όλοι στην Πάφο φιλοδοξούν για νίκη επί της Αλκής.
Ο Σωκράτης Σωκράτους
«Η τεχνική ηγεσία είχε την ευκαιρία να δουλέψει αρκετά αυτές τις μέρες με τους ποδοσφαιριστές και να δώσει χρόνο συμμετοχής σε αρκετούς που δεν έπαιξαν στην πρεμιέρα. Στο φιλικό με τον Απόλλωνα φάνηκε και πάλι ότι υπάρχει πολύ καλό υλικό στην ομάδα και το θέμα είναι πως αξιοποιείτε από τον προπονητή.
Την Κυριακή απέναντι στην Αλκή θα πρέπει ακριβώς να παραταχθεί μια εντεκάδα τέτοια ώστε να κτυπήσει την νίκη που για μας στο Δ.Σ. είναι μονόδρομος στο συγκεκριμένο αγώνα όπως επίσης και στον επόμενο στο τοπικό ντέρμπι με την Πέγεια. Περιμένουμε ότι η ομάδα θα παρουσιασθεί με άλλο πρόσωπο την Κυριακή και ζητήσαμε από την τεχνική ηγεσία να βελτιώσει κάποια πράγματα και να είναι πιο αυστηρή και απαιτητική σε ότι αφορά την δουλειά που γίνεται από τους ποδοσφαιριστές», δηλώνει ο εκπρόσωπος τύπου Σωκράτους Σωκράτης.
Ο Ντέκι δείχνει πλέον να είναι έτοιμος για να πάρει θέση στο αρχικό σχήμα στο κέντρο της άμυνας ενώ θέση διεκδικούν και οι Μπούις και Σιέλης που τα πήγαν πολύ καλά στο φιλικό με τον Απόλλωνα.
Σε πολύ καλή κατάσταση δείχνουν να είναι και οι Ευθυμίου και Δημητρίου. Όπως έχει δείξει η Αλκή στο παιχνίδι με την Ανόρθωση θα είναι ένας πολύ δύσκολος αντίπαλος και στην Πάφο έχουν σημάνει συναγερμό γι αυτό το πρώτο εντός έδρας παιχνίδι της χρονιάς.
Οι παίκτες έδειξαν άλλο πρόσωπο σε σχέση με την πρεμιέρα κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα του αναστροφή του άσχημου κλίματος και πλέον όλοι στην Πάφο φιλοδοξούν για νίκη επί της Αλκής.
Ο Σωκράτης Σωκράτους
«Η τεχνική ηγεσία είχε την ευκαιρία να δουλέψει αρκετά αυτές τις μέρες με τους ποδοσφαιριστές και να δώσει χρόνο συμμετοχής σε αρκετούς που δεν έπαιξαν στην πρεμιέρα. Στο φιλικό με τον Απόλλωνα φάνηκε και πάλι ότι υπάρχει πολύ καλό υλικό στην ομάδα και το θέμα είναι πως αξιοποιείτε από τον προπονητή.
Την Κυριακή απέναντι στην Αλκή θα πρέπει ακριβώς να παραταχθεί μια εντεκάδα τέτοια ώστε να κτυπήσει την νίκη που για μας στο Δ.Σ. είναι μονόδρομος στο συγκεκριμένο αγώνα όπως επίσης και στον επόμενο στο τοπικό ντέρμπι με την Πέγεια. Περιμένουμε ότι η ομάδα θα παρουσιασθεί με άλλο πρόσωπο την Κυριακή και ζητήσαμε από την τεχνική ηγεσία να βελτιώσει κάποια πράγματα και να είναι πιο αυστηρή και απαιτητική σε ότι αφορά την δουλειά που γίνεται από τους ποδοσφαιριστές», δηλώνει ο εκπρόσωπος τύπου Σωκράτους Σωκράτης.
Ο Ντέκι δείχνει πλέον να είναι έτοιμος για να πάρει θέση στο αρχικό σχήμα στο κέντρο της άμυνας ενώ θέση διεκδικούν και οι Μπούις και Σιέλης που τα πήγαν πολύ καλά στο φιλικό με τον Απόλλωνα.
Σε πολύ καλή κατάσταση δείχνουν να είναι και οι Ευθυμίου και Δημητρίου. Όπως έχει δείξει η Αλκή στο παιχνίδι με την Ανόρθωση θα είναι ένας πολύ δύσκολος αντίπαλος και στην Πάφο έχουν σημάνει συναγερμό γι αυτό το πρώτο εντός έδρας παιχνίδι της χρονιάς.
Φ. Μπούη: δεν έχω ξοφλήσει ποδοσφαιρικά και διψώ για να παίξω και πάλι ποδόσφαιρο
Μπορεί ο Φάτσιο Μπούις να έχει πατήσει τα 37 του χρόνια, αλλά όπως έδειξε στο γήπεδο, με τις σπουδαίες εμφανίσεις του, στα δυο τελευταία φιλικά με Ατρόμητο και Απόλλωνα όταν πήρε φανέλα βασικού, φέρεται σαν το... κρασί που όσο παλιώνει γίνεται ακόμη καλύτερο! Επέστρεψε σιδερένιος στα γήπεδα, μετά την περιπέτεια που είχε με την εγχείρηση χιαστών συνδέσμων.
Ο Βέλγος αφού πρώτα δεν έκρυψε την πίστη του στις δυνάμεις του, δηλώνοντας «διψασμένος» για ποδόσφαιρο, ανέφερε: «όπως είχα πει και παλαιότερα, όταν είχα τραυματιστεί ήμουν σίγουρος ότι θα επιστρέψω στα γήπεδα. Κάτι που έγινε πραγματικότητα... Μπορώ να σας πω ότι νιώθω ακόμη πιο δυνατός και για μένα δεν παίζει ρόλο η ηλικία μου, γιατί έχω δουλέψει αρκετά και είχα μεγάλη πίστη και θέληση για να επιστρέψω και πάλι στους αγωνιστικούς χώρους».
Όσον αφορά στον τραυματισμό που τον ταλαιπώρησε, να τι απάντησε: «Έχω ξεπεράσει πλήρως τον τραυματισμό μου, δεν έχω ξοφλήσει ποδοσφαιρικά και διψώ για να παίξω και πάλι ποδόσφαιρο υψηλών προδιαγραφών. Πιστεύω ότι μπορώ να βγάλω άνετα ένα 90λεπτο και νιώθω με τον εαυτό μου πολύ δυνατός. Θέλω να προσφέρω τον καλύτερό μου εαυτό για το μεγαλείο και τον κόσμο της Α.Ε.Πάφος και πιστεύω ότι έχω μια θέση στη βασική ενδεκάδα...».
Για το επόμενο παιχνίδι με την Αλκή, την ερχόμενη Κυριακή στο Παφιακό, ο Φάτσιο Μπούις τόνισε: «Ο αγώνας με την Αλκή είναι πολύ σημαντικός και μετά την ήττα από τον Εθνικό στην πρεμιέρα, θα πρέπει πάσει θυσία να ξεκινήσουμε με το δεξί στο γήπεδό μας».
Ο Βέλγος αφού πρώτα δεν έκρυψε την πίστη του στις δυνάμεις του, δηλώνοντας «διψασμένος» για ποδόσφαιρο, ανέφερε: «όπως είχα πει και παλαιότερα, όταν είχα τραυματιστεί ήμουν σίγουρος ότι θα επιστρέψω στα γήπεδα. Κάτι που έγινε πραγματικότητα... Μπορώ να σας πω ότι νιώθω ακόμη πιο δυνατός και για μένα δεν παίζει ρόλο η ηλικία μου, γιατί έχω δουλέψει αρκετά και είχα μεγάλη πίστη και θέληση για να επιστρέψω και πάλι στους αγωνιστικούς χώρους».
Όσον αφορά στον τραυματισμό που τον ταλαιπώρησε, να τι απάντησε: «Έχω ξεπεράσει πλήρως τον τραυματισμό μου, δεν έχω ξοφλήσει ποδοσφαιρικά και διψώ για να παίξω και πάλι ποδόσφαιρο υψηλών προδιαγραφών. Πιστεύω ότι μπορώ να βγάλω άνετα ένα 90λεπτο και νιώθω με τον εαυτό μου πολύ δυνατός. Θέλω να προσφέρω τον καλύτερό μου εαυτό για το μεγαλείο και τον κόσμο της Α.Ε.Πάφος και πιστεύω ότι έχω μια θέση στη βασική ενδεκάδα...».
Για το επόμενο παιχνίδι με την Αλκή, την ερχόμενη Κυριακή στο Παφιακό, ο Φάτσιο Μπούις τόνισε: «Ο αγώνας με την Αλκή είναι πολύ σημαντικός και μετά την ήττα από τον Εθνικό στην πρεμιέρα, θα πρέπει πάσει θυσία να ξεκινήσουμε με το δεξί στο γήπεδό μας».
Παπαέττης: Για όλους και για όλα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Συναντήσαμε τον πρόεδρο της Αθλητικής Ένωσης Πάφου στα γραφεία του στη Λευκωσία και ομολογώ πως με ξάφνιασε η αποφασιστικότητά του να οδηγήσει την ομάδα εκεί που της αξίζει, ξεπερνώντας τεράστια προβλήματα με οδηγό και μόνο την αγάπη της πόλης και της ομάδας. Επιτυχημένος επιχειρηματίας δεν φιλοδοξεί τίποτα περισσότερο από το να γεμίσει το γήπεδο της ομάδας του από συμπολίτες του, για να μπορέσει να αποχωρήσει με ήσυχο και ψηλά το κεφάλι από την προεδρία. Μιλά με ιδιαίτερη αγάπη για το ποδόσφαιρο, αλλά δεν διστάζει να κατακεραυνώσει ό,τι τον ενοχλεί με έναν αφοπλιστικό και ήρεμο τρόπο, ενώ προβλέπει την οικονομική καταστροφή των ομάδων μας αν, επιτέλους, δεν πάρουμε την απόφαση να νοικοκυρετούμε.
Πώς βρεθήκατε αναμεμειγμένος στο ποδόσφαιρο;
«Αρχικά ήμουν οπαδός του ΑΠΟΠ Πάφου, αφού είμαι Παφίτης εκατόν τοις εκατόν όπως και η οικογένειά μου. Είχαμε τότε δύο ομάδες, τον ΑΠΟΠ και τον Ευαγόρα, οι οποίες ενοποιήθηκαν το 2000. Ενοποίηση για την οποία πίστευα πάρα πολύ και μάλιστα είχα και ενεργό μέρος στο όλο θέμα, έστω και από μακριά, από τη Λευκωσία, λόγω των επαγγελματικών αλλά και των ποδοσφαιρικών μου υποχρεώσεων.
Βασικά ήμουν εκπρόσωπος του ΑΠΟΠ Πάφου στην Ομοσπονδία στη δεκαετία του '90, όπου ξεκίνησα και την καριέρα μου στα ποδοσφαιρικά και ήμουν στην τότε ΤΕΔ, η οποία ήταν τριμερής με τον νυν γενικό εισαγγελέα Πέτρο Κληρίδη και το μακαρίτη Κουνιαΐδη και μετά με τον Μάκη Μιτσίδη. Είχα αποκτήσει πολλές εμπειρίες στην ΤΕΔ ενώ μετά ήμουν εκπρόσωπος για πάρα πολλά χρόνια στην ομοσπονδία στην ΚΟΠ, με σύνολο περίπου δώδεκα θητειών. Μετά τον ΑΠΟΠ παρέμεινα εκπρόσωπος της Αθλητικής Ένωσης Πάφου. Ήμουν πολύ κοντά σε όλους τους εκάστοτε προέδρους.
Είμαι τόσο παλιός (χαριτολογώντας) που έφτασα και τον κ. Μάριο Λευκαρίτη ενώ ο κ. Κουτσοκούμνης ήρθε πολύ αργότερα σαν εκπρόσωπος του ΑΠΟΕΛ και έζησα όλα όσα έγιναν για την αναγέννηση του κυπριακού ποδοσφαίρου.
Μετά από τόσα χρόνια αισθάνθηκα πως ό,τι είχα να προσφέρω στην ΚΟΠ το είχα προσφέρει και το μόνο παράπονό μου είναι ότι, παρά τα όσα έκανα, δεν κατάφερα να μπω στην εκτελεστική, λόγω κάποιων συγκυριών, στην οποία ουδέποτε υπηρέτησα αλλά ήταν κάτι που ήθελα και θα μπορούσα να προσφέρω πάρα πολλά.
Και ο λόγος αυτής της αποτυχίας;
«Εκεί υπάρχει, δυστυχώς, μια άλλη πολιτική και που δυστυχώς ακόμα υπάρχει. Σίγουρα όμως πιστεύω ότι έχω προσφέρει πολλά στο κυπριακό ποδόσφαιρο, αλλά και το ποδόσφαιρο σ' εμένα. Είναι μια αμφίδρομη σχέση και οι σχέσεις μου με όλα τα μέλη, και νυν και παλαιά, είναι πολύ καλές».
Στην προεδρία της ΑΕΠ πώς βρεθήκατε;
«Εκείνη την εποχή σε κάποια φάση με κάλεσε ο Φίλιππος Γεωργίου, ο τελευταίος πρόεδρος της Πάφου, να τον βοηθήσω όταν ανέλαβε ένα δύσκολο έργο. Στάθηκα δίπλα του σαν αντιπρόεδρος και τελικά πέρυσι, σε μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο και μετά που ο πρόεδρος υπέβαλε την παραίτησή του αλλά και με προτροπή του Δήμου Πάφου ο οποίος στηρίζει την ομάδα, με κάλεσαν να αναλάβω την προεδρία. Δέχτηκα μετά από αρκετές προτροπές φίλων! Οι πέντε μήνες όμως που ανέλαβα την προεδρία μετά την αποχώρηση του Φίλιππου ήταν οι πέντε πιο εφιαλτικοί μήνες της ζωής μου. Τα πράγματα ήταν εξαιρετικά δύσκολα διότι δεν ήθελα να είμαι ο τελευταίος πρόεδρος της Πάφου. Τα πράγματα ήταν τελείως διαλυμένα».
Σε τέτοιο βαθμό; Υπήρχε, δηλαδή, ορατό το ενδεχόμενο να κλείσει;
«Ναι, υπήρχε φυσικά και αν αφήνονταν τα πράγματα έτσι, ναι, θα το κλείναμε το σωματείο. Το πήρα όμως και προσωπικά και σαν επαρχία και μαζί με τους συνεργάτες μου σταθήκαμε δίπλα από το σωματείο και δόξα Σοι ο Θεός τα καταφέραμε. Μάλιστα στο παρά κάτι δεν μπήκαμε στην οκτάδα και καταφέραμε να μην κινδυνέψουμε, βλέποντας τα πράγματα βέβαια εκ των υστέρων.
Με τη λήξη της σεζόν είχα αποφασίσει ότι θα αποχωρήσω από την προεδρία αλλά μετά από έντονες παρακλήσεις και με βάση το ότι θα έπρεπε να τελειώσουμε το έργο το οποίο ξεκινήσαμε, πείστηκα. Από την άλλη και εγώ ο ίδιος, σκεπτόμενος το χρόνο και το χρήμα που επένδυσα, ήταν κρίμα να τα αφήσω να χαθούν και έτσι αποφάσισα να συνεχίσω στην προεδρία.
Μένοντας είχα αποφασίσει, όμως, να κτίσω εντελώς μια καινούργια ομάδα, εξ ου και έφυγαν όλοι οι παλιοί ξένοι ποδοσφαιριστές, όλοι, και το τονίζω, για διάφορους λόγους, άλλοι λόγω ηλικίας, άλλοι λόγω προσωπικότητας, οικονομικών απαιτήσεων και άλλα. Έμειναν μόνο οι Κύπριοι ποδοσφαιριστές, αλλάξαμε και το προπονητικό τιμ και ξαναρχίσαμε από την αρχή. Ήξερα τα προβλήματα που θα αντιμετωπίζαμε κάτω από τέτοιες συνθήκες, αλλά και σαν χαρακτήρας αλλά και σαν επιχειρηματίας έβλεπα και βλέπω ότι το κυπριακό ποδόσφαιρο οδεύει με μαθηματική ακρίβεια προς πτώχευση και έχω και γνώση και αντίληψη και γι' αυτό είμαι σίγουρος γι' αυτά που λέω».
Πρόεδροι «φορτώνουν» τα σωματεία
Για όλες τις ομάδες μιλάτε και πού το στηρίζετε;
«Για όλες, ναι, γιατί όλα γίνονται ανεξέλεγκτα. Δεν υπάρχει κανένας έλεγχος από κανέναν, ούτε από την ομοσπονδία ούτε από κανέναν οργανισμό. Μπορεί η ομοσπονδία να έρχεται λόγω των κριτηρίων της ΟΥΕΦΑ να κάνει κάτι, αλλά εκ των υστέρων. Αυτό που γίνεται τελευταία όμως κατά κόρον είναι το εξής: Έρχεται ένας πρόεδρος, αναλαμβάνει μια ομάδα, δεν τα καταφέρνει, φορτώνει το σωματείο ένα σωρό χρέη και εκκρεμότητες, και τα παρατά και φεύγει και δεν αναφέρομαι στο δικό μας σωματείο. Μιλώ για όλα τα σωματεία ανεξαιρέτως. Τα χρέη όμως μένουν εκεί. Η ομάδα μας η Πάφος και η μεγάλη διαφορά με τα υπόλοιπα σωματεία -και αυτό είναι κάτι που δυσκολεύει ακόμα περισσότερο το έργο μας- είναι ότι δεν έχει τίποτα δικό της. Δεν έχει τίποτα ιδιόκτητο. Η Ανόρθωση, το Παραλίμνι, ο ΑΠΟΕΛ, η Ομόνοια έχουν ιδιόκτητα γήπεδα και μπορούν να τα βάλουν υποθήκη, η Πάφος δεν έχει τίποτα.
Ούτε λογαριασμό στην τράπεζα δεν έχουμε. Δεν μας ανοίγει η Τράπεζα λογαριασμό. Υπάρχει ένας λογαριασμός όψεως μόνο. Ντρέπομαι που το λέω αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Αν στο σύνολο πάρει κανείς τα έσοδα και τα έξοδα ενός σωματείου, αυτά δεν είναι μπαλανσαρισμένα· κανένα σωματείο δεν το κάνει και αυτό αν δούμε και την οικονομική κρίση που περνάμε ειδικά εμείς οι Παφίτες, τα πράγματα δεν μπορούν να προδιαγράφονται καλύτερα, μάλλον χειρότερα φαίνονται ότι θα γίνουν.
Ένα παράδειγμα να σας δώσω είναι το εξής: Ο δικός μας προϋπολογισμός είναι κατά ένα εκατομμύριο μικρότερος του περυσινού και όμως οικονομικά και πάλι θα δυσκολευτούμε. Επιπλέον, με τις περσινές υποχρεώσεις (τις οποίες εμείς σιγά-σιγά τακτοποιούμε με τεράστιες θυσίες) μπορεί κανείς να καταλάβει πολύ εύκολα πού κινούνται τα σωματεία και γιατί δεν είμαστε μόνο εμείς σε αυτή την κατάσταση».
«Για την πόλη μου»
Τότε ποιο το κίνητρο ενός ανθρώπου όπως εσάς με τις επιχειρήσεις σας, την οικογένειά σας, την ησυχία σας αν θέλετε, να ανακατεύεται στο ποδόσφαιρο και με την ομάδα του, όσο και να την αγαπά;
«Εγώ εντάσσω τον εαυτό μου στους ανθρώπους που αγαπούν την πόλη τους και την αγαπώ ίσως περισσότερο, γιατί ζω και μακριά και σίγουρα για μένα δεν υπάρχει κανένας άλλος λόγος. Ούτε προσωπικά ή άλλα κίνητρα δεν υπάρχουν που θα μπορούσε να μου το καταμαρτυρήσει κανείς. Δεν περιμένω τίποτα, ούτε καν με την πολιτική δεν ασχολούμαι για να θέλω ψήφους και είναι γεγονός ότι αρκετοί είναι αυτοί που έψαξαν να βρουν το γιατί ο Παπαέτης ασχολείται με την Πάφο. Δεν έχω καμία φιλοδοξία μέσω της Πάφου, φυσικά έχω φιλοδοξίες επαγγελματικά όπως ο καθένας μας, άλλα όχι διαμέσου του σωματείου μου.
Είναι ξεκάθαρα η αγάπη μου γα το σωματείο. Θα το επαναλάβω ότι η ανάληψη της προεδρίας τούς τελευταίους πέντε μήνες ήταν και παραμένουν οι εφιαλτικότεροι μήνες της ζωής μου… Έχεις την ΟΥΕΦΑ, τα κριτήρια, τον ΦΠΑ, τις κοινωνικές ασφαλίσεις, φόρο εισοδήματος… Όλα αυτά για να μπορέσεις να αντεπεξέλθεις πρέπει να έχεις ένα πολύ δυνατό σύνολο για να τα ξεπεράσεις και να τα ελέγχεις. Το σωματείο δουλεύει πια ξεκάθαρα σαν μια επιχείρηση».
Άρα χρειάζεστε και έμπειρο και έμμισθο πια προσωπικό επιπλέον.
«Μα βεβαίως και η Πάφος δεν μπορεί να το αντέξει και αναγκάζεσαι να έχεις εξωτερικούς συνεργάτες. Γι' αυτό το ξαναλέω ότι, αν δεν μπει τάξη στο κυπριακό ποδόσφαιρο, δεν υπάρχει σωτηρία. Ας μην ξεχνάμε ότι τα μοναδικά έσοδα στα κυπριακά σωματεία είναι τα τηλεοπτικά και τα εισιτήρια, τίποτα άλλο δεν υπάρχει. Τα έξοδα, όμως, πολλαπλά και κατακόρυφα. Αν ακολουθήσουμε το παράδειγμα κάποιων χωρών οι οποίες αναγκάζουν τις ομάδες τους να αποδεικνύουν τα έσοδα και τα έξοδά τους εμπράκτως -με αποδεικτικά στοιχεία- τότε τα πράγματα θα έρθουν σιγά-σιγά σε μια τάξη. Αυτό το παράδειγμα το εφαρμόζει το Ισραήλ με απόλυτη επιτυχία.
Θα δούμε και στην Κύπρο να πτωχεύουν σωματεία όπως στο εξωτερικό;
«Αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία και με τα προβλήματα αλλά και τα πρόστιμα που θα επιβάλλονται πλέον στα σωματεία για τα χρέη τους από την ΟΥΕΦΑ, δεν είναι μακριά η μέρα που θα δούμε και στην Κύπρο να πτωχεύουν σωματεία. Κάποτε είχαμε τα Συνεργατικά, τα οποία δάνειζαν ένα σωματείο επειδή ήταν, βέβαια, πάνω σε κάποια άτομα το δάνειο, και τα οποία τραβούν ακόμα. Ε, αυτά έχουν τελειώσει. Γι' αυτό το μεγάλο μου προσωπικό στοίχημα είναι να κτίσουμε τον κορμό της ομάδας μέσα σε λογικά και υποφερτά οικονομικά πλαίσια και αυτό θα γίνει πάνω σε Κύπριους ποδοσφαιριστές».
Ναι, αλλά έχετε να αντιμετωπίσετε άλλες ομάδες, οι οποίες λειτουργούν υδροκέφαλα και διαφορετικά από εσάς. Παίρνουν παίκτες, χρωστούν παντού, σας κερδίζουν όμως και σας στέλλουν δεύτερη κατηγορία. Τι θα γίνει τότε;
«Εμένα δεν με ενοχλεί. Ας κερδίσω το στοίχημα που έθεσα και ας βρεθώ στη δεύτερη κατηγορία. Κτίζοντας πάνω σε γερές βάσεις θα ξαναγυρίσω πολύ γρήγορα στην πρώτη κατηγορία. Αυτοί όλοι, όμως, τους οποίους πολύ σωστά τους χαρακτηρίσατε υδροκέφαλους, θα είναι κυριολεκτικά οικονομικά τελειωμένοι και χωρίς κανέναΝ οικονομικό πόρο. Η Πάφος αυτήν τη στιγμή, για να καταλάβεις, έχει πέντε ομάδες. Την Πάφο, την Πέγεια, τον Ατρόμητο, τα Κούκλια, τον Κισσό και τώρα η ΕΝΑΔ Πόλης Χρυσοχούς και η Αγιά Μαρίνα».
Ωραία, τραβά αυτές όλες τις ομάδες η Πάφος; Δεν αντιλαμβάνονται πού οδηγούνται; Γίνεται για προβολή των χωριών τους, γιατί γίνεται;
«Αν ήταν για προβολή των χωριών και είχαν Κυπρίους ποδοσφαιριστές θα τους έβγαζα το καπέλο. Υπάρχουν ομάδες με χωρίς ούτε Παφίτη μέσα, όχι απλά χωριανό. Και ρωτώ, τι να κάνω τέτοια ομάδα; Αυτό είναι ανεπίτρεπτο. Και έχουν ημερομηνία λήξεως και δεν αναφέρομαι στα σωματεία τής Πάφου, αναφέρομαι σε όλα τα σωματεία με παρόμοια νοοτροπία. Ειδικά στην Πάφο η ανάπτυξη των σωματείων είναι δυσανάλογη του μεγέθους της πόλης και των οικονομικών δυνατοτήτων της».
«Δεν υπάρχει άλλος»
Έχετε σκοπό να παραμείνετε στην προεδρία πολλά χρόνια;
«Όχι και δεν διστάζω να το πω. Για οικογενειακούς, αλλά και επαγγελματικούς λόγους, αφού έχω τις επιχειρήσεις μου στη Λευκωσία και στην Ελλάδα και σύντομα και στα Βαλκάνια, δεν θα μπορούσα να παραμείνω στο συγκεκριμένο πόστο επί μακρόν. Ελπίζω σύντομα να βρεθεί κάποιος, ο οποίος να ενδιαφερθεί».
Δεν υπάρχει διάδοχη κατάσταση;
Δυστυχώς, όχι. Αν υπήρχε, εγώ θα αποχωρούσα. Αφού, για να καταλάβει και ο κόσμος, όταν είχαμε εκλογές δεν υπεβλήθη καμία υποψηφιότητα και παρά τις υποσχέσεις μου ότι θα στεκόμουν δίπλα τους. Φοβούνται πολύ και το οικονομικό και την οικονομική κρίση που μαστίζει την Πάφο.
Ωραία, πέρα από το στοίχημά σας για τη δημιουργία μιας μετρημένης και καινούργιας ομάδας, ποιοι είναι οι αγωνιστικοί στόχοι που τίθενται στη νέα περίοδο;
Ο πρώτος μας στόχος είναι να παραμείνουμε μακριά από περιπέτειες και δεν το κρύβω πως η οκτάδα είναι εκεί που προσβλέπουμε. Αυτός ο χρόνος είναι καθοριστικός. Αν υλοποιηθούν οι στόχοι που πολλάκις έχω αναφέρει στη συνέντευξη και νοουμένου ότι είμαστε πολύ κοντά να ξοφλήσουμε τα παλαιά χρέη, τότε η ομάδα θα μπορεί να βλέπει το μέλλον με πολλή αισιοδοξία.
«Δεν έχω παράπονο»
Αισθάνεστε αδικημένοι -ως ομάδα- από την ΚΟΠ, τον ΚΟΑ, ή ακόμα κι από το κράτος;
«Θα ήμουν άδικος αν έλεγα ναι. Το οίκημα παραχωρήθηκε από το κράτος (δεν μας δόθηκε) όπως και τα βοηθητικά γήπεδα, μας δίνεται και το Παφιακό παρά το ψηλό κόστος· δεν πρέπει να έχουμε παράπονο. Αυτό που μας στενοχωρεί και είναι πρωτόγνωρο, είναι ότι η Πάφος δεν έχει τίποτα δικό της και από πουθενά δεν μπορεί να αντλήσει λεφτά ούτε με υποθήκη. Από τον ΚΟΑ δεν ζητήθηκε κάτι».
«Να αφήσουν ήσυχους τους διαιτητές»
Όσον αφορά στη διαιτησία, πόσο αισθάνεστε αδικημένοι αλλά και τι πιστεύετε για τους Κύπριους διαιτητές;
«Εντάξει, οι μικρές ομάδες πάντα θα υπόκεινται σε κάποιες αδικίες, αλλά εγώ από προσωπική εμπειρία πιστεύω στους Κύπριους διαιτητές οι οποίοι, αν αφεθούν, μπορούν να διαιτητεύουν με μεγάλη επιτυχία».
Να αφεθούν από ποιους;
«Από διάφορους παράγοντες. Η Κύπρος είναι μικρή. Από φίλους, από συγγενείς, από επαγγελματικά συμφέροντα, προσωπικά συμφέροντα. Επιμένω, οι Κύπριοι μπορούν. Ας τους αφήσουν ήσυχους και δεν έχω κανέναν ενδοιασμό ότι θα πετύχουν. Δυστυχώς, όμως, ούτε και φέτος έχει γίνει τίποτα για να μπορούν οι διαιτητές να δουλέψουν απρόσκοπτα. Μόνο υποσχέσεις και ο Θεός να βάλει το χέρι Του.
Ο κόσμος μπορεί να καταλάβει πότε ένα λάθος είναι ανθρώπινο και πότε όχι. Το θέμα είναι, ταυτόχρονα, και πολύπλοκο και μικρό.
Εγώ ποτέ δεν γνωρίζω ποιοι διαιτητές θα με διαιτητεύουν την προηγούμενη μέρα του αγώνα. Και όμως υπάρχουν πρόεδροι που γνωρίζουν τα πάντα - ποιος είναι ο δεύτερος, ποιος ο βοηθός, ποιος ο τέταρτος. Ε, δεν μπορεί να υπάρχουν και πρόεδροι δύο ταχυτήτων».
Τόσα χρόνια στο ποδόσφαιρο, πιστεύετε ότι υπάρχουν «φιλικά» παιγνίδια ανάμεσα στις ομάδες;
«Όχι πια. Αυτό που μπορεί να συμβεί και αυτό είναι προσωπική μου άποψη, είναι όταν δύο ομάδες στο τέλος του πρωταθλήματος αγωνίζονται μεταξύ τους και η μία έχει σωθεί και η άλλη κινδυνεύει, ναι, τότε οι παίκτες της μιας ομάδας μπορεί να μη θέλουν να σπρώξουν την άλλη ομάδα στη διαβάθμιση. Αυτό, ναι, μπορεί να γίνει. Είναι δύσκολο να επηρεάσει κανείς τους παίκτες».
ΑΠΟΕΛ και Ομόνοια χωρίς ρίσκο…
Ποιες ομάδες βλέπετε φέτος για τον τίτλο;
«Ομόνοια και ΑΠΟΕΛ. Δεν πιστεύω ότι θα τα καταφέρει η Ανόρθωση αν δεν γίνουν κάποιες αλλαγές. Πάντοτε αυτές είναι οι προσωπικές μου απόψεις, άσχετα αν είναι συμπαθέστατη ομάδα. Μάλιστα θα ξεχωρίσουν από την αρχή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα έχουν εύκολο έργο».
Εκεί που της αξίζει…
Τι ζητάτε από τον κόσμο και πόσο σημαντικός είναι για την πορεία της ομάδας σας;
«Όταν δω την κερκίδα της ομάδας γεμάτη, τότε θα αποχωρήσω με το κεφάλι ψηλά. Έχουμε πληγώσει πολύ την περηφάνια του Πάφιου φιλάθλου. Περιμένουμε τα αποτελέσματα. Νομίζω ότι εκεί είναι και το στοίχημα. Όμως οι φίλαθλοι έρχονται πίσω, σιγά-σιγά. Προσωπικά δεν έχω καμίαν άλλη φιλοδοξία, εκτός από το να φέρω την ομάδα στο επίπεδο και τη θέση που της αξίζει».
Πώς βρεθήκατε αναμεμειγμένος στο ποδόσφαιρο;
«Αρχικά ήμουν οπαδός του ΑΠΟΠ Πάφου, αφού είμαι Παφίτης εκατόν τοις εκατόν όπως και η οικογένειά μου. Είχαμε τότε δύο ομάδες, τον ΑΠΟΠ και τον Ευαγόρα, οι οποίες ενοποιήθηκαν το 2000. Ενοποίηση για την οποία πίστευα πάρα πολύ και μάλιστα είχα και ενεργό μέρος στο όλο θέμα, έστω και από μακριά, από τη Λευκωσία, λόγω των επαγγελματικών αλλά και των ποδοσφαιρικών μου υποχρεώσεων.
Βασικά ήμουν εκπρόσωπος του ΑΠΟΠ Πάφου στην Ομοσπονδία στη δεκαετία του '90, όπου ξεκίνησα και την καριέρα μου στα ποδοσφαιρικά και ήμουν στην τότε ΤΕΔ, η οποία ήταν τριμερής με τον νυν γενικό εισαγγελέα Πέτρο Κληρίδη και το μακαρίτη Κουνιαΐδη και μετά με τον Μάκη Μιτσίδη. Είχα αποκτήσει πολλές εμπειρίες στην ΤΕΔ ενώ μετά ήμουν εκπρόσωπος για πάρα πολλά χρόνια στην ομοσπονδία στην ΚΟΠ, με σύνολο περίπου δώδεκα θητειών. Μετά τον ΑΠΟΠ παρέμεινα εκπρόσωπος της Αθλητικής Ένωσης Πάφου. Ήμουν πολύ κοντά σε όλους τους εκάστοτε προέδρους.
Είμαι τόσο παλιός (χαριτολογώντας) που έφτασα και τον κ. Μάριο Λευκαρίτη ενώ ο κ. Κουτσοκούμνης ήρθε πολύ αργότερα σαν εκπρόσωπος του ΑΠΟΕΛ και έζησα όλα όσα έγιναν για την αναγέννηση του κυπριακού ποδοσφαίρου.
Μετά από τόσα χρόνια αισθάνθηκα πως ό,τι είχα να προσφέρω στην ΚΟΠ το είχα προσφέρει και το μόνο παράπονό μου είναι ότι, παρά τα όσα έκανα, δεν κατάφερα να μπω στην εκτελεστική, λόγω κάποιων συγκυριών, στην οποία ουδέποτε υπηρέτησα αλλά ήταν κάτι που ήθελα και θα μπορούσα να προσφέρω πάρα πολλά.
Και ο λόγος αυτής της αποτυχίας;
«Εκεί υπάρχει, δυστυχώς, μια άλλη πολιτική και που δυστυχώς ακόμα υπάρχει. Σίγουρα όμως πιστεύω ότι έχω προσφέρει πολλά στο κυπριακό ποδόσφαιρο, αλλά και το ποδόσφαιρο σ' εμένα. Είναι μια αμφίδρομη σχέση και οι σχέσεις μου με όλα τα μέλη, και νυν και παλαιά, είναι πολύ καλές».
Στην προεδρία της ΑΕΠ πώς βρεθήκατε;
«Εκείνη την εποχή σε κάποια φάση με κάλεσε ο Φίλιππος Γεωργίου, ο τελευταίος πρόεδρος της Πάφου, να τον βοηθήσω όταν ανέλαβε ένα δύσκολο έργο. Στάθηκα δίπλα του σαν αντιπρόεδρος και τελικά πέρυσι, σε μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο και μετά που ο πρόεδρος υπέβαλε την παραίτησή του αλλά και με προτροπή του Δήμου Πάφου ο οποίος στηρίζει την ομάδα, με κάλεσαν να αναλάβω την προεδρία. Δέχτηκα μετά από αρκετές προτροπές φίλων! Οι πέντε μήνες όμως που ανέλαβα την προεδρία μετά την αποχώρηση του Φίλιππου ήταν οι πέντε πιο εφιαλτικοί μήνες της ζωής μου. Τα πράγματα ήταν εξαιρετικά δύσκολα διότι δεν ήθελα να είμαι ο τελευταίος πρόεδρος της Πάφου. Τα πράγματα ήταν τελείως διαλυμένα».
Σε τέτοιο βαθμό; Υπήρχε, δηλαδή, ορατό το ενδεχόμενο να κλείσει;
«Ναι, υπήρχε φυσικά και αν αφήνονταν τα πράγματα έτσι, ναι, θα το κλείναμε το σωματείο. Το πήρα όμως και προσωπικά και σαν επαρχία και μαζί με τους συνεργάτες μου σταθήκαμε δίπλα από το σωματείο και δόξα Σοι ο Θεός τα καταφέραμε. Μάλιστα στο παρά κάτι δεν μπήκαμε στην οκτάδα και καταφέραμε να μην κινδυνέψουμε, βλέποντας τα πράγματα βέβαια εκ των υστέρων.
Με τη λήξη της σεζόν είχα αποφασίσει ότι θα αποχωρήσω από την προεδρία αλλά μετά από έντονες παρακλήσεις και με βάση το ότι θα έπρεπε να τελειώσουμε το έργο το οποίο ξεκινήσαμε, πείστηκα. Από την άλλη και εγώ ο ίδιος, σκεπτόμενος το χρόνο και το χρήμα που επένδυσα, ήταν κρίμα να τα αφήσω να χαθούν και έτσι αποφάσισα να συνεχίσω στην προεδρία.
Μένοντας είχα αποφασίσει, όμως, να κτίσω εντελώς μια καινούργια ομάδα, εξ ου και έφυγαν όλοι οι παλιοί ξένοι ποδοσφαιριστές, όλοι, και το τονίζω, για διάφορους λόγους, άλλοι λόγω ηλικίας, άλλοι λόγω προσωπικότητας, οικονομικών απαιτήσεων και άλλα. Έμειναν μόνο οι Κύπριοι ποδοσφαιριστές, αλλάξαμε και το προπονητικό τιμ και ξαναρχίσαμε από την αρχή. Ήξερα τα προβλήματα που θα αντιμετωπίζαμε κάτω από τέτοιες συνθήκες, αλλά και σαν χαρακτήρας αλλά και σαν επιχειρηματίας έβλεπα και βλέπω ότι το κυπριακό ποδόσφαιρο οδεύει με μαθηματική ακρίβεια προς πτώχευση και έχω και γνώση και αντίληψη και γι' αυτό είμαι σίγουρος γι' αυτά που λέω».
Πρόεδροι «φορτώνουν» τα σωματεία
Για όλες τις ομάδες μιλάτε και πού το στηρίζετε;
«Για όλες, ναι, γιατί όλα γίνονται ανεξέλεγκτα. Δεν υπάρχει κανένας έλεγχος από κανέναν, ούτε από την ομοσπονδία ούτε από κανέναν οργανισμό. Μπορεί η ομοσπονδία να έρχεται λόγω των κριτηρίων της ΟΥΕΦΑ να κάνει κάτι, αλλά εκ των υστέρων. Αυτό που γίνεται τελευταία όμως κατά κόρον είναι το εξής: Έρχεται ένας πρόεδρος, αναλαμβάνει μια ομάδα, δεν τα καταφέρνει, φορτώνει το σωματείο ένα σωρό χρέη και εκκρεμότητες, και τα παρατά και φεύγει και δεν αναφέρομαι στο δικό μας σωματείο. Μιλώ για όλα τα σωματεία ανεξαιρέτως. Τα χρέη όμως μένουν εκεί. Η ομάδα μας η Πάφος και η μεγάλη διαφορά με τα υπόλοιπα σωματεία -και αυτό είναι κάτι που δυσκολεύει ακόμα περισσότερο το έργο μας- είναι ότι δεν έχει τίποτα δικό της. Δεν έχει τίποτα ιδιόκτητο. Η Ανόρθωση, το Παραλίμνι, ο ΑΠΟΕΛ, η Ομόνοια έχουν ιδιόκτητα γήπεδα και μπορούν να τα βάλουν υποθήκη, η Πάφος δεν έχει τίποτα.
Ούτε λογαριασμό στην τράπεζα δεν έχουμε. Δεν μας ανοίγει η Τράπεζα λογαριασμό. Υπάρχει ένας λογαριασμός όψεως μόνο. Ντρέπομαι που το λέω αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Αν στο σύνολο πάρει κανείς τα έσοδα και τα έξοδα ενός σωματείου, αυτά δεν είναι μπαλανσαρισμένα· κανένα σωματείο δεν το κάνει και αυτό αν δούμε και την οικονομική κρίση που περνάμε ειδικά εμείς οι Παφίτες, τα πράγματα δεν μπορούν να προδιαγράφονται καλύτερα, μάλλον χειρότερα φαίνονται ότι θα γίνουν.
Ένα παράδειγμα να σας δώσω είναι το εξής: Ο δικός μας προϋπολογισμός είναι κατά ένα εκατομμύριο μικρότερος του περυσινού και όμως οικονομικά και πάλι θα δυσκολευτούμε. Επιπλέον, με τις περσινές υποχρεώσεις (τις οποίες εμείς σιγά-σιγά τακτοποιούμε με τεράστιες θυσίες) μπορεί κανείς να καταλάβει πολύ εύκολα πού κινούνται τα σωματεία και γιατί δεν είμαστε μόνο εμείς σε αυτή την κατάσταση».
«Για την πόλη μου»
Τότε ποιο το κίνητρο ενός ανθρώπου όπως εσάς με τις επιχειρήσεις σας, την οικογένειά σας, την ησυχία σας αν θέλετε, να ανακατεύεται στο ποδόσφαιρο και με την ομάδα του, όσο και να την αγαπά;
«Εγώ εντάσσω τον εαυτό μου στους ανθρώπους που αγαπούν την πόλη τους και την αγαπώ ίσως περισσότερο, γιατί ζω και μακριά και σίγουρα για μένα δεν υπάρχει κανένας άλλος λόγος. Ούτε προσωπικά ή άλλα κίνητρα δεν υπάρχουν που θα μπορούσε να μου το καταμαρτυρήσει κανείς. Δεν περιμένω τίποτα, ούτε καν με την πολιτική δεν ασχολούμαι για να θέλω ψήφους και είναι γεγονός ότι αρκετοί είναι αυτοί που έψαξαν να βρουν το γιατί ο Παπαέτης ασχολείται με την Πάφο. Δεν έχω καμία φιλοδοξία μέσω της Πάφου, φυσικά έχω φιλοδοξίες επαγγελματικά όπως ο καθένας μας, άλλα όχι διαμέσου του σωματείου μου.
Είναι ξεκάθαρα η αγάπη μου γα το σωματείο. Θα το επαναλάβω ότι η ανάληψη της προεδρίας τούς τελευταίους πέντε μήνες ήταν και παραμένουν οι εφιαλτικότεροι μήνες της ζωής μου… Έχεις την ΟΥΕΦΑ, τα κριτήρια, τον ΦΠΑ, τις κοινωνικές ασφαλίσεις, φόρο εισοδήματος… Όλα αυτά για να μπορέσεις να αντεπεξέλθεις πρέπει να έχεις ένα πολύ δυνατό σύνολο για να τα ξεπεράσεις και να τα ελέγχεις. Το σωματείο δουλεύει πια ξεκάθαρα σαν μια επιχείρηση».
Άρα χρειάζεστε και έμπειρο και έμμισθο πια προσωπικό επιπλέον.
«Μα βεβαίως και η Πάφος δεν μπορεί να το αντέξει και αναγκάζεσαι να έχεις εξωτερικούς συνεργάτες. Γι' αυτό το ξαναλέω ότι, αν δεν μπει τάξη στο κυπριακό ποδόσφαιρο, δεν υπάρχει σωτηρία. Ας μην ξεχνάμε ότι τα μοναδικά έσοδα στα κυπριακά σωματεία είναι τα τηλεοπτικά και τα εισιτήρια, τίποτα άλλο δεν υπάρχει. Τα έξοδα, όμως, πολλαπλά και κατακόρυφα. Αν ακολουθήσουμε το παράδειγμα κάποιων χωρών οι οποίες αναγκάζουν τις ομάδες τους να αποδεικνύουν τα έσοδα και τα έξοδά τους εμπράκτως -με αποδεικτικά στοιχεία- τότε τα πράγματα θα έρθουν σιγά-σιγά σε μια τάξη. Αυτό το παράδειγμα το εφαρμόζει το Ισραήλ με απόλυτη επιτυχία.
Θα δούμε και στην Κύπρο να πτωχεύουν σωματεία όπως στο εξωτερικό;
«Αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία και με τα προβλήματα αλλά και τα πρόστιμα που θα επιβάλλονται πλέον στα σωματεία για τα χρέη τους από την ΟΥΕΦΑ, δεν είναι μακριά η μέρα που θα δούμε και στην Κύπρο να πτωχεύουν σωματεία. Κάποτε είχαμε τα Συνεργατικά, τα οποία δάνειζαν ένα σωματείο επειδή ήταν, βέβαια, πάνω σε κάποια άτομα το δάνειο, και τα οποία τραβούν ακόμα. Ε, αυτά έχουν τελειώσει. Γι' αυτό το μεγάλο μου προσωπικό στοίχημα είναι να κτίσουμε τον κορμό της ομάδας μέσα σε λογικά και υποφερτά οικονομικά πλαίσια και αυτό θα γίνει πάνω σε Κύπριους ποδοσφαιριστές».
Ναι, αλλά έχετε να αντιμετωπίσετε άλλες ομάδες, οι οποίες λειτουργούν υδροκέφαλα και διαφορετικά από εσάς. Παίρνουν παίκτες, χρωστούν παντού, σας κερδίζουν όμως και σας στέλλουν δεύτερη κατηγορία. Τι θα γίνει τότε;
«Εμένα δεν με ενοχλεί. Ας κερδίσω το στοίχημα που έθεσα και ας βρεθώ στη δεύτερη κατηγορία. Κτίζοντας πάνω σε γερές βάσεις θα ξαναγυρίσω πολύ γρήγορα στην πρώτη κατηγορία. Αυτοί όλοι, όμως, τους οποίους πολύ σωστά τους χαρακτηρίσατε υδροκέφαλους, θα είναι κυριολεκτικά οικονομικά τελειωμένοι και χωρίς κανέναΝ οικονομικό πόρο. Η Πάφος αυτήν τη στιγμή, για να καταλάβεις, έχει πέντε ομάδες. Την Πάφο, την Πέγεια, τον Ατρόμητο, τα Κούκλια, τον Κισσό και τώρα η ΕΝΑΔ Πόλης Χρυσοχούς και η Αγιά Μαρίνα».
Ωραία, τραβά αυτές όλες τις ομάδες η Πάφος; Δεν αντιλαμβάνονται πού οδηγούνται; Γίνεται για προβολή των χωριών τους, γιατί γίνεται;
«Αν ήταν για προβολή των χωριών και είχαν Κυπρίους ποδοσφαιριστές θα τους έβγαζα το καπέλο. Υπάρχουν ομάδες με χωρίς ούτε Παφίτη μέσα, όχι απλά χωριανό. Και ρωτώ, τι να κάνω τέτοια ομάδα; Αυτό είναι ανεπίτρεπτο. Και έχουν ημερομηνία λήξεως και δεν αναφέρομαι στα σωματεία τής Πάφου, αναφέρομαι σε όλα τα σωματεία με παρόμοια νοοτροπία. Ειδικά στην Πάφο η ανάπτυξη των σωματείων είναι δυσανάλογη του μεγέθους της πόλης και των οικονομικών δυνατοτήτων της».
«Δεν υπάρχει άλλος»
Έχετε σκοπό να παραμείνετε στην προεδρία πολλά χρόνια;
«Όχι και δεν διστάζω να το πω. Για οικογενειακούς, αλλά και επαγγελματικούς λόγους, αφού έχω τις επιχειρήσεις μου στη Λευκωσία και στην Ελλάδα και σύντομα και στα Βαλκάνια, δεν θα μπορούσα να παραμείνω στο συγκεκριμένο πόστο επί μακρόν. Ελπίζω σύντομα να βρεθεί κάποιος, ο οποίος να ενδιαφερθεί».
Δεν υπάρχει διάδοχη κατάσταση;
Δυστυχώς, όχι. Αν υπήρχε, εγώ θα αποχωρούσα. Αφού, για να καταλάβει και ο κόσμος, όταν είχαμε εκλογές δεν υπεβλήθη καμία υποψηφιότητα και παρά τις υποσχέσεις μου ότι θα στεκόμουν δίπλα τους. Φοβούνται πολύ και το οικονομικό και την οικονομική κρίση που μαστίζει την Πάφο.
Ωραία, πέρα από το στοίχημά σας για τη δημιουργία μιας μετρημένης και καινούργιας ομάδας, ποιοι είναι οι αγωνιστικοί στόχοι που τίθενται στη νέα περίοδο;
Ο πρώτος μας στόχος είναι να παραμείνουμε μακριά από περιπέτειες και δεν το κρύβω πως η οκτάδα είναι εκεί που προσβλέπουμε. Αυτός ο χρόνος είναι καθοριστικός. Αν υλοποιηθούν οι στόχοι που πολλάκις έχω αναφέρει στη συνέντευξη και νοουμένου ότι είμαστε πολύ κοντά να ξοφλήσουμε τα παλαιά χρέη, τότε η ομάδα θα μπορεί να βλέπει το μέλλον με πολλή αισιοδοξία.
«Δεν έχω παράπονο»
Αισθάνεστε αδικημένοι -ως ομάδα- από την ΚΟΠ, τον ΚΟΑ, ή ακόμα κι από το κράτος;
«Θα ήμουν άδικος αν έλεγα ναι. Το οίκημα παραχωρήθηκε από το κράτος (δεν μας δόθηκε) όπως και τα βοηθητικά γήπεδα, μας δίνεται και το Παφιακό παρά το ψηλό κόστος· δεν πρέπει να έχουμε παράπονο. Αυτό που μας στενοχωρεί και είναι πρωτόγνωρο, είναι ότι η Πάφος δεν έχει τίποτα δικό της και από πουθενά δεν μπορεί να αντλήσει λεφτά ούτε με υποθήκη. Από τον ΚΟΑ δεν ζητήθηκε κάτι».
«Να αφήσουν ήσυχους τους διαιτητές»
Όσον αφορά στη διαιτησία, πόσο αισθάνεστε αδικημένοι αλλά και τι πιστεύετε για τους Κύπριους διαιτητές;
«Εντάξει, οι μικρές ομάδες πάντα θα υπόκεινται σε κάποιες αδικίες, αλλά εγώ από προσωπική εμπειρία πιστεύω στους Κύπριους διαιτητές οι οποίοι, αν αφεθούν, μπορούν να διαιτητεύουν με μεγάλη επιτυχία».
Να αφεθούν από ποιους;
«Από διάφορους παράγοντες. Η Κύπρος είναι μικρή. Από φίλους, από συγγενείς, από επαγγελματικά συμφέροντα, προσωπικά συμφέροντα. Επιμένω, οι Κύπριοι μπορούν. Ας τους αφήσουν ήσυχους και δεν έχω κανέναν ενδοιασμό ότι θα πετύχουν. Δυστυχώς, όμως, ούτε και φέτος έχει γίνει τίποτα για να μπορούν οι διαιτητές να δουλέψουν απρόσκοπτα. Μόνο υποσχέσεις και ο Θεός να βάλει το χέρι Του.
Ο κόσμος μπορεί να καταλάβει πότε ένα λάθος είναι ανθρώπινο και πότε όχι. Το θέμα είναι, ταυτόχρονα, και πολύπλοκο και μικρό.
Εγώ ποτέ δεν γνωρίζω ποιοι διαιτητές θα με διαιτητεύουν την προηγούμενη μέρα του αγώνα. Και όμως υπάρχουν πρόεδροι που γνωρίζουν τα πάντα - ποιος είναι ο δεύτερος, ποιος ο βοηθός, ποιος ο τέταρτος. Ε, δεν μπορεί να υπάρχουν και πρόεδροι δύο ταχυτήτων».
Τόσα χρόνια στο ποδόσφαιρο, πιστεύετε ότι υπάρχουν «φιλικά» παιγνίδια ανάμεσα στις ομάδες;
«Όχι πια. Αυτό που μπορεί να συμβεί και αυτό είναι προσωπική μου άποψη, είναι όταν δύο ομάδες στο τέλος του πρωταθλήματος αγωνίζονται μεταξύ τους και η μία έχει σωθεί και η άλλη κινδυνεύει, ναι, τότε οι παίκτες της μιας ομάδας μπορεί να μη θέλουν να σπρώξουν την άλλη ομάδα στη διαβάθμιση. Αυτό, ναι, μπορεί να γίνει. Είναι δύσκολο να επηρεάσει κανείς τους παίκτες».
ΑΠΟΕΛ και Ομόνοια χωρίς ρίσκο…
Ποιες ομάδες βλέπετε φέτος για τον τίτλο;
«Ομόνοια και ΑΠΟΕΛ. Δεν πιστεύω ότι θα τα καταφέρει η Ανόρθωση αν δεν γίνουν κάποιες αλλαγές. Πάντοτε αυτές είναι οι προσωπικές μου απόψεις, άσχετα αν είναι συμπαθέστατη ομάδα. Μάλιστα θα ξεχωρίσουν από την αρχή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα έχουν εύκολο έργο».
Εκεί που της αξίζει…
Τι ζητάτε από τον κόσμο και πόσο σημαντικός είναι για την πορεία της ομάδας σας;
«Όταν δω την κερκίδα της ομάδας γεμάτη, τότε θα αποχωρήσω με το κεφάλι ψηλά. Έχουμε πληγώσει πολύ την περηφάνια του Πάφιου φιλάθλου. Περιμένουμε τα αποτελέσματα. Νομίζω ότι εκεί είναι και το στοίχημα. Όμως οι φίλαθλοι έρχονται πίσω, σιγά-σιγά. Προσωπικά δεν έχω καμίαν άλλη φιλοδοξία, εκτός από το να φέρω την ομάδα στο επίπεδο και τη θέση που της αξίζει».
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)